Gripir spake:
51. "Heavy it lies | on Guthrun's heart,
When her brothers all | shall bring thee death;
Never again | shall she happiness know,
The woman so fair; | 'tis Grimhild's work."
Sigurth spake:
52. "Now fare thee well! | our fates we shun not;
And well has Gripir | answered my wish;
More of joy | to me wouldst tell
Of my life to come | if so thou couldst."
Gripir spake:
53. "Ever remember, ruler of men,
That fortune lies in the hero's life;
A nobler man shall never live
Beneath the sun than Sigurth shall seem."
[52. The manuscript has stanzas 52 and 53 in inverse order.]
|
|
Grípir kvað:
51. "Þá er Guðrúnu grimmt um hjarta;
bræðr hennar þér til bana ráða,
ok at engu verðr ynði síðan
vitru vífi; veldr því Grímhildr.
Grípir kvað:
52. Því skal hugga þik, hers oddviti,
sú mun gift lagið á grams ævi:
Mun-at mætri maðr á mold koma
und sólar sjöt, en þú, Sigurðr, þykkir."
Sigurðr kvað:
53. "Skiljumk heilir, mun-at sköpum vinna.
Nú hefir þú, Grípir, vel gört sem ek beiddak.
Fljótt myndir þú fríðri segja
mína ævi, ef þú mættir þat."
|
